Risicoclassificatie voor software
Er bestaan allerlei soorten risico’s. Als het gaat over objecten (huis, auto etc.), dan worden de risico’s gedekt door de vele soorten verzekeringen. Risico’s zijn bij objecten gemakkelijk te identificeren, omdat objecten zichtbaar en tastbaar zijn. Bij abstracte en complexe producten zoals software (niet zichtbaar) ligt dat veel moeilijker. Toch zijn er wel aanknopingspunten om na te denken over de risico’s van software. Zo heb je de drie basisaspecten van informatiebeveiliging te weten beschikbaarheid (continuïteit), integriteit en vertrouwelijkheid (exclusiviteit). Deze basisaspecten omvatten drie heel verschillende onderwerpen, met ieder hun eigen risico’s en sterk uiteenlopende groepen betrokkenen die hun eigen belangen willen bewaken. De theorie luidt dat er beleidsmaatregelen voor die verschillende onderwerpen moeten worden ontwikkeld. Maar wat betekent dat in de praktijk voor de risico’s van software en wat kosten praktische en effectieve maatregelen in dat kader? De softwarebranche kan zelf voor de integriteit (testen) en vertrouwelijkheid (hacken) de benodigde maatregelen treffen, maar niet voor wat betreft de beschikbaarheid. Daar zijn TTP’s (Trusted Third Party’s) voor nodig, zoals de IT-notaris. Continue reading…
De ondertitel van dit boek is «Praktische handreiking voor een goed gesprek» en dat komt overeen met de hoofdstukindeling. Immers toezicht houden is ook een …
Continue reading…