Michel Klompmaker
Als platform hebben we al eerder de nodige kanttekeningen geplaatst hoe bepaalde zaken in de praktijk uitpakken als onschuldige burgers verstrikt raken in de (on-)gecontroleerde macht van de overheid en de rechtspraak. Kritiek uitoefenen op de rechtspraak is daarbij niet gepast. Zij is immers onafhankelijk en opgeleid om recht te spreken. Dat gebeurt gelukkig in het overgrote deel van de rechtszaken. Maar er zijn ook juridische missers die voor een middelbare scholier met gezond verstand duidelijk zijn. Waarom dan zo krampachtig vasthouden aan het eigen gelijk van de beroepsgroep en de personen die innige banden hebben met de rechterlijke macht? Bij toeval kwam de zaak van Toon Peters onder onze ogen, het hele dossier. Tijd voor een interview met hem om het een en ander nader uit de doeken te doen.
Eigenlijk gaat het om een banale, bijna alledaagse rechtszaak over alimentatie. Geen moeilijke klus op het eerste gezicht lijkt ons. Vertel iets over het begin van de zaak.
Toon Peters: “Het is inderdaad erg simpel. Ik zal eerst even ingaan op hetgeen aan de rechtszaak voorafging. Ik ben 9 jaar getrouwd geweest en op een gegeven moment wilde mijn ex scheiden en zij wilde het onderste uit de kan halen aan alimentatie en de rechter wees het toe. Eind 2011 ben ik officieel gescheiden en ik betaalde partneralimentatie en de studiekosten van mijn stiefdochter. Ondertussen trok een nieuwe partner, de heer Steinbusch, vice-president van een divisie bij een multinational bij mijn ex in. In april 2012 is Steinbusch officieel gescheiden van zijn vrouw na een huwelijk van 30 jaar. In maart 2012 verhuist mijn ex samen met Steinbusch naar een nieuw adres in Heerlen. Ik heb in 2013 een rechercheur ingeschakeld en die constateerde samen met de huismeester dat mijn ex samenwoonde met Steinbusch. Vervolgens schakelde ik een advocaat in om stopzetting te vorderen van de partneralimentatie op grond van artikel 1:160 van het Burgerlijk Wetboek. Begin 2014 heb ik nog een rechercheur ingeschakeld en die constateerde dat voor maart 2012 Steinbusch al samenwoonde met mijn ex, op een ander adres in Heerlen.”
Als je inderdaad al die bewijzen hebt, dan kun je die toch voorleggen aan de Rechtbank en dan kunnen ze die getuigen toch onder ede verhoren?
Toon Peters: “Dat heb ik ook gedaan, maar de goedgelovige Maastrichtse rechter sloot in zijn beschikking van 15 maart 2016 betreffende alimentatie niet uit dat Steinbusch en mijn ex als goede vrienden onder één dak woonden. Ik ben toen in hoger beroep gegaan omdat ik het niet eens was met de uitspraak.”
Begrijpelijk, dan kom je vervolgens bij het Gerechtshof in Den Bosch terecht. Hoe is dat afgelopen?
Toon Peters: “Op 13 april 2017 is die zaak uiteindelijk geregeld, waarbij ik mijn geldelijk verlies genomen heb van in totaal zo’n 100.000 euro aan onverschuldigde alimentatiebetalingen, advocaat- en rechercheurskosten. Met ingang van 1 mei 2017 betaal ik dan ook definitief geen partneralimentatie meer. Maar wat ik niet heb kunnen verwerken is dat het gerecht andermaal om de tuin is geleid door verklaringen die pertinent onjuist waren en die terzijde gelegd hadden moeten worden.”
Vervolgens ben je een procedure gestart tegen de heer Steinbusch omdat hij meineed gepleegd zou hebben.
Toon Peters: “Dat klopt. Ik vind het namelijk te bizar voor woorden dat iemand die tot in november 2018 blijft ontkennen dat hij samenwoont met mijn ex zomaar dit kan verklaren onder ede, terwijl hij nota bene in 2017 officieel met mijn ex getrouwd is en samen op één adres woont. De raadsheren van het Bossche Hof lieten zich tijdens een artikel 12 Sv procedure eind 2018 ter zitting door deze van meineed beschuldigde persoon, de heer Steinbusch, wijsmaken dat hij geen relatie heeft onderhouden met een gescheiden vrouw, terwijl de beklaagde en die vrouw toen reeds ruim één jaar wettig gehuwd waren. Al eerder tijdens een bevraging onder ede had de beklaagde namelijk een rechter in Maastricht bijna drie kwartier in het ootje genomen, waardoor mijn ex, waarmee hij ook nog aantoonbaar samenwoonde, dus jarenlang onterecht alimentatie bleef ontvangen. Tijdens de zitting in 2018 heb ik de raadsheren met nadruk gewezen op een ambtsinstructie, die inhoudt dat bij bewezen meineed celstraf opgelegd dient te worden. In het ondertekende arrest is daar met geen woord over gerept.”
Heb begrepen dat je aan de President van het Gerechtshof Den Bosch op 25 februari 2020 daarover een brief hebt geschreven. Wat was in het kort de inhoud van die brief?
Toon Peters: “Klopt, over deze gerechtelijke dwaling is een klacht ingediend bij de president van het Bossche Hof, maar deze gaf ”niet thuis”. Ik weeg nu mijn woorden, maar ik heb sterk de indruk dat men dankzij goede relaties met de rechters in dit land probleemloos en straffeloos kan en mag liegen. Waarheidsvinding is dan opeens ‘een gevaar op de weg’ en wordt dan maar overgeslagen. Een van de betreffende raadsheren werd overigens onlangs benoemd tot plaatsvervangend advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Het roept vragen op als een rechter die zo objectief de fout ingaat benoemd wordt tot advocaat-generaal bij de Hoge Raad. De nieuwe president van de Hoge Raad, Dineke de Groot, is over de blooper van deze raadsheer geruime tijd geleden ingelicht, maar hoe dat binnenskamers is ontvangen, is klaarblijkelijk ook geheim van de Raadkamer. Mevrouw De Groot zei tijdens haar maidenspeech op 2 november 2020: “Op de vraag wat mijn agenda is voor de periode van mijn ambtstermijn is het korte antwoord: voor mij staat centraal dat het vertrouwen in de rechtspraak behouden blijft en verder wordt bevorderd.” Tja, ……misschien zou mevrouw De Groot de hand eens in eigen boezem moeten steken door te beginnen met kritisch te kijken hoe ze zelf omgaat met klachten over rechters als het vertrouwen in de rechtspraak haar zo aan het hart ligt.”
Voel je je niet af een toe een soort Don Quichot?
Toon Peters: ”Ik blijf me inzetten voor een eerlijke en rechtvaardige rechtspraak. Zie mij meer als een vastberaden strijder in dit verband die niet opgeeft, want, en nu citeer ik de titel van een boek van Mr. Meindert Stelling: ‘Eens zullen ze ons gelijk geven‘ en daar houd ik me aan vast.”
Anton Weenink Reageren
Een, inmiddels ex-advocaat, heeft onlangs een hele website gewijd aan de bij voortduring plaatsgevonden hebbende »rechterlijke dwaling» bij de afwikkeling van de zg. »aandelen»lease-affaire. Zie http://www.aandelenlease.nl Geen klein bier ! In de jaren 1992-2002 werd door Bank Labouchere, samen met dochter Legio Lease (beiden eigendom van AEGON, vanaf 2000 van Dexia) zo’n 600.000 aandelenleaseproducten verkocht aan misschien wat argeloze burgers. Al die klanten werd wijsgemaakt dat er echte aandelen aan de beurs voor hen zouden worden aangekocht. Die aankoop werd bij aanvang contract bevestigd aan de klant. In werkelijkheid werd deze aankoop heimelijk vervangen door een (voor de bank veel goedkopere) combinatie van opties en ingeleende aandelen (securities lending). In 2006 werd deze oplichting (civielrechtelijk bedrog) weggemoffeld door middel van een een-tweetje tussen de AFM en het Gerechtshof Amsterdam. Vanaf 2006 tot op de dag vandaag wordt in vonnissen volhard dat er echte aandelen zijn aangekocht. En artikel 21 Burgerlijke Rechtsvordering dan ? Kennelijk is dat artikel een dode regel die buiten toepassing blijft wanneer het de rechtspraak niet goed uitkomt om aan waarheidsvinding naar de feiten te doen.
Alfred Mol Reageren
Je zou denken, dat een normale man toch geen meineed begaat voor 100.000 or so. Immers meineed is een serieuze zaak, waar forse straf op staat. Als Steinbusch dan toch een eenvoudig aan te tonen meineed begaat, dan zou je denken, dat Steinbusch wist dat van deze meineed geen serieuze zaak wordt gemaakt.
Q: zijn er andere civiele procedures waarbij meineed wel streng wordt aangepakt ??
Alfred Mol Reageren
Dhr Anton Wenink: Een naief man zou inderdaad denken aan een «rechterlijke dwaling», maar als je de frequentie en de stuitende domheid hierbij in aanmerking neemt, dan is een dwaling niet waarschijnlijk.
Natuurlijk zou je niet mogen zeggen, dat je denkt aan welbewuste corruptie. Als je de schaamteloze werkwijze van beroepsrechters EJ Numann, Westenberg, Kalbfleisch, Josinne Fasseur-van Santen, JHPJ Willems enz ziet, dat ze zelfs zich laten adverteren als adviseur voor een pleitacademie. Wellicht is de verklaring dat deze rechters een aanstelling voor het leven (tot pensionering) hebben. Als de overheid die rechters zou willen ontslaan dan gaat dat niet. Dat zou heel duur worden. Dus wordt dan een Numann nog eens benoemd tot VP Hoge Raad, ook al klagen meerdere hoogleraren over de gang van zaken. Ach, 𝐧𝐞𝐭𝐰𝐞𝐫𝐤𝐜𝐨𝐫𝐫𝐮𝐩𝐭𝐢𝐞 𝐢𝐬 𝐨𝐨𝐤 𝐳𝐨 𝐩𝐥𝐚𝐮𝐬𝐢𝐛𝐞𝐥.
On y soit qui mal y pense
JM Eustatia Reageren
Deze verhalen blijven verbazen; niet alleen vanwege hun bizarheid, maar door het feit dat de rechters er nauwelijks door schijnen te worden beroerd. De Heer Peters is geen uitzondering. Er zijn vele anderen die hem zijn voorgegaan en ondanks hard bewijs de stille corruptie in de rechtspraak geen halt hebben kunnen toeroepen.
Ik heb mijn casus in meer dan vijftig publicaties op social media, in een lokaal veel gelezen lokale digitale krant (Knipselkrant Curacao) en ook in enkele lokale reguliere media vastgelegd. Het gaat over een rechter die door een advocaat die eerder voor fraude tot een gevangenisstraf was veroordeeld, werd “omgepraat” om in plaats van de formele akte van compromis, stiekem een gemanipuleerde versie van de akte te gebruiken in het door hem te leiden arbitrageproces. In die gemanipuleerde akte was de enige solvente wederpartij aan het arbitrageproces onttrokken zodat het arbitrale eindvonnis niet kon worden geëxecuteerd; althans niet zonder de medewerking van de tegenpartij. Die uiteraard van dat voordeel goed gebruik heeft gemaakt. Het aantal andere bizarre voor mij uiterst nadelige besluiten die deze “omgeprate” als arbiter bijklussende rechter heeft genomen, gaat het aantal van twintig te boven. Meer dan tien rechters van het Caribisch Gemeenschappelijk Hof van Justitie hebben in diverse procedures hun foute collega tot in Hoger Beroep uit de wind gehouden door voor te wenden dat de gebruikte akte geen manipulatie was maar een door partijen geaccordeerde legale akte. En dat hoewel de weeë geur van corruptie je op mijlen afstand van dat stuk in het gezicht sloeg. Op mijn verzoek met het origineel van deze via knip- en plakwerk tot stand gekomen manipulatie voor de dag te komen werd uiteraard niet ingegaan. Een verzoek om deze akte op forensisch onderzoek te laten onderzoeken werd straal genegeerd. Een getuige die in staat was een vernietigende verklaring over deze liegende als arbiter bijklussende rechter af te leggen, mocht niet komen opdagen.
De corruptie heeft door de ongecontroleerde macht waarover de rechters beschikken vaste voet in de rechtspraak gekregen.
Mijn columns zijn te lezen op http://www.knipselkrant curacao
Alfred Mol Reageren
Dear Caroline – How come dat er zoveel geklaagd wordt over foute rechters in NL ? Zou dat mogelijk komen omdat de meesten de RAIO opleiding hebben gevolgd ? Mijn indruk is dat die jonge juristen gedwongen worden om zich aantepassen a/d oudere garde ? Immers wie zich niet aanpast, kan een mooie toekomst bij de rechtspraak vergeten.
Zie ook de afscheidsrede van (oud rechter, vz Hof) prof. Jan Brinkhof (UvU), die pleit voor aantrekken van eminente, oudere juristen voor positie van rechter ipv jonge snuiters met RAIO opleiding. Brinkhof is ook niet zo gelukkig met de kwaliteit v/d NL rechtspraak.
Ik heb niets tegen joodse juristen, maar bij de IE sectie zijn relatief veel joodse rechters, waar klachten over zijn van meerdere hoogleraren. Ook veel invloed van joodse ministers Cohen, Hirsch Ballin …. Ons kent ons is het spreekwoord….