Michel Klompmaker
Onlangs spraken we met Robi Dattatreya, mede-eigenaar van Total Solutions, over zijn bizarre marathon, nee, niet zomaar over een marathon, maar over de «Marathon des Sables». Het woord zegt het al een beetje: een zandmarathon, niet eentje van ruim 40 kilometer op één dag, maar een marathon van maar liefst zes dagen door de Sahara woestijn! De ultieme marathon van 250 kilometers door de woestijn, wie doet zo iets? De «Marathon des Sables» is volgens National Geographic “The toughest footrace on earth”. Het is een ultrarun met een lengte van ongeveer 250 kilometers, in 5 etappes verspreid over 6 dagen door de Sahara, met eten en slaapspullen op je rug. Alleen water, zoutpillen en tenten worden verstrekt door de organisatie. We spraken met Robi in Nederland, nadat hij dit grote, vermoeiende avontuur achter de rug had.
Moet je niet een klein beetje mesjogge zijn om aan zo’n idioot avontuur te beginnen? Is een gewone marathon niet uitdagend genoeg meer?
Robi: «Tja, daar zeg je wat, maar na het lopen van 12 marathons, waaronder de Six Majors, was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Toen ik van deze ultrarun hoorde dacht ik eigenlijk dat is praktisch onmogelijk zoiets, maar tegelijkertijd dacht ik die moet ik gaan lopen. Ik voelde me altijd al aangetrokken tot onmogelijke projecten.»
Tot zover de aantrekkingskracht, maar toen je eenmaal besloten had om deel te nemen, wat heb je moeten doen in de voorbereiding?
Robi: «Ik heb me zeven maanden serieus voorbereid. Ik heb mijn gewone marathon trainingsschema afgestemd op de «Marathon des Sables». Dat was een heel ander manier van trainen, waarbij het laag houden van je hartslag essentieel is. Pas een maand voor de start van deze ultrarun heb ik het ‘onmogelijke project’ met vrienden en collega’s gedeeld. Daarvoor was is bang een beetje voor gek verklaard te worden.»
Waar moest je speciaal op letten bij de voorbereiding?
Robi: «De moeilijkheid van deze ultra marathon is niet alleen de afstand, maar ook wat neem je mee? Afstanden kun je trainen, 6 dagen leven op verschillende soorten gevriesdroogd eten, sportgelletjes en sportrepen is veel moeilijker. Het gaat om de balans: te veel eten meenemen is te zwaar, te weinig eten gevaarlijk. En dan het materiaal dat je mee moet meenemen, een rugzak die niet schuurt, een slaapzak die warm genoeg is voor de koude woestijnnachten, een licht matrasje zodat je niet op harde stenen slaapt en een kooktoestelletje om je eten op te warmen. De juiste voeding en het materiaal uitzoeken was noodzakelijk.»
Wie deden er mee aan deze woestijnmarathon?
Robi: «De deelnemers waren gemiddeld 44 jaar oud, terwijl bij marathonlopers de gemiddelde leeftijd 38 bedraagt. Waarschijnlijk omdat het bij ultra running niet alleen gaat om fysieke conditie, maar ook om mentale kracht. Die hadden we echt nodig om bijvoorbeeld de vierde etappe van 76 kilometer te kunnen lopen, overdag onder de brandende woestijnzon en pas diep in de koude nacht eindigen bij je tent. Iedereen had zijn eigen strategie voor deze afstand bedacht. Mijn overlevingsstrategie voor die bijzonder moeilijke dag was de afstand op te splitsen in 3 ‘loopjes’ van 25 km, mijn vertrouwde zondagochtend afstand.»
En nu, wat is de conclusie na afloop van deze bizarre marathon door de woestijn?
Robi: «Ik kijk terug op een geweldig avontuur, waarbij ik veel interessante mensen heb ontmoet. Maar mijn belangrijkste leereffect van de «Marathon des Sables» was dat je jezelf niet moet laten imponeren door een schijnbaar onmogelijke opgave. Een goede analyse en een gedisciplineerde voorbereiding kunnen ervoor zorgen dat het onmogelijke haalbaar wordt. Daarmee heb ik waardevolle lessen geleerd voor mijn dagelijkse leven, maar ik weet niet of ik volgend jaar weer van de partij zal zijn.»
Robi Dattatreya zal ook spreken tijdens het komende Behavioral Risk Congres op 3 december aanstaande in de namiddag, in Amstelveen (hoofdkantoor KPMG). Hij zal dan spreken over een ander bizar avontuur: zijn schipbreuk als zeiler op de Atlantische Oceaan en hoe hij dat overleefde.
