Michel Klompmaker
Het is al weer een aardige tijd geleden dat we deel 11 van deze serie over de pandemie publiceerden. Ondertussen wordt het een beetje zomer en zijn de aantallen opnames op de Intensive Care afdelingen in de ziekenhuizen aan het dalen. Het veel te laat op gang gekomen vaccinatieprogramma voor de bevolking lijkt nu eindelijk te gaan werken. Maar er blijven veel terechte vragen nog niet of onvoldoende beantwoord door de overheid. Alleen al bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) was er volgens het recente onderzoek van de Algemene Rekenkamer sprake van een bedrag van 5,1 miljard (ja, miljard en geen miljoen) euro dat niet correct was verantwoord. Is dat geld dan ‘zoekgeraakt’ ergens? Of is het misschien in ‘verkeerde handen’ beland? De verantwoordelijke minister Hugo de Jonge verschuilt zich achter wat algemene prietpraat in de zin van «Het was nu eenmaal crisis… en we moesten snel handelen.» Grote onzin natuurlijk, want ook al moet je snel handelen, je moet zeker als verantwoordelijke minister je gezonde verstand blijven gebruiken, daar waar het gaat om gelden die niet privé zijn, maar van de belastingbetaler. Hoe konden personen en organisaties, inclusief commerciële ondernemingen misbruik maken van de daadkracht van politici ten koste van de belastingbetaler? En dat juist in een pijnlijke periode voor diezelfde politici waarbij het rapport naar aanleiding van de Toeslagenaffaire gehakt maakte van de ‘bestuurscultuur’ bij diezelfde overheid.
De harde feiten zijn dat uit het rapport van de Algemene Rekenkamer onder leiding van directeur Arno Visser gebleken is dat er een bedrag van circa 9 miljard euro aan gedane uitgaven over de verschillende ministeries onvoldoende administratief verantwoord is. Dit geeft te denken, zeker daar het hier gaat om de overheid zelf die zich toch als eerste aan haar eigen wettelijke bepalingen zou moeten houden. Blijkbaar zijn de betrokken bewindslieden van mening dat in tijden van een pandemie het gezonde verstand even moet wijken om plaats te kunnen maken voor het imago van daadkrachtige, doortastende managers. Maar het blijven politici…
Zo ook de inmiddels beruchte affaire rond de mondkapjesdeal met de politieke commentator / lobbyist Sywert van Lienden. Die zakte gisteren in het TV programma Buitenhof volledig door het ijs. Als echte «weldoener» deed hij zich voor door regelmatig te verklaren dat zijn Stichting de mondkapjesdeal voor de gezondheidszorg zonder financieel winstoogmerk zou doen. Deze co-auteur van het CDA verkiezingsprogramma wist echter samen met zijn compagnons beter en verdiende met een separate bv (met dezelfde naam als de Stichting, maar dan in het Engels) vele miljoenen euro’s. De schijnheilige spijtbetuiging tijdens de TV uitzending was bijzonder ongeloofwaardig. Ronduit schandalig was de toezegging dat de beleggingswinst van de vele miljoenen wat hem betreft zouden kunnen toekomen aan een maatschappelijk goed doel, door hem zelf te bepalen via zijn nieuwe Stichting.
En de minister, ook van CDA-huize, trots als Rotterdamse pauw maar blijven verkondigen dat alles onder controle is bij hem op het ministerie, afgezien van enkele incidentjes. Hoe zat het ook al weer met de vorige bonnetjesaffaire?
