Michel van Hulten
Dit is deel twee van mijn artikel over de kosten van corruptie en financiële misdaad in relatie tot de CPI Corruption Perceptions Index 2018. Het eerste deel is op 11 januari gepubliceerd op dit platform. Voor velen staat vast dat Nederland en de Nederlanders vrijwel ‘corruptievrij’ zijn. De goede plaats die Nederland jaar na jaar binnen de CPI verkrijgt is daarom voor hen dan ook een bevestiging van wat ze toch al graag geloven dan wel menen te weten. Maar met vele vakgenoten die ook het corruptieverschijnsel in de wereld bestuderen, ben ik het eens dat de CPI niet serieus genomen kan worden. De wetenschappelijke onderbouwing van het verzamelen van de gegevens, en de methodiek die is ontwikkeld om uit die gegevens tot een kwalificatie per land en een daaruit resulterende rang-volgorde te komen, is daarvoor te amateuristisch om niet te zeggen ‘vooringenomen’. Ik noemde het zelf ‘scientifically not defendable, it is fake’, zie mijn artikel uit 2012 *(1). Dat ik uiteraard vóór publicatie ook toezond aan het TI-secretariaat in Berlijn met het voorstel erop te reageren en samen te publiceren dan wel zo goed te reageren dat het mij zou nopen mijn conclusies te herzien. Een antwoord kwam nooit binnen.
Continue reading…