Michel Klompmaker
Op 5 juni jongstleden verscheen in De Volkskrant een interview met Mr. Marc Fierstra van De Hoge Raad, geschreven door Bas Mesters. Het interview kreeg een vervolg in de vorm van een digitale bijeenkomst op 17 juni jongstleden in het debatcentrum De Tussenruimte in Den Haag. Voor deze digitale bijeenkomst konden kijkers en belangstellenden zich aanmelden en één van de kijkers was Ir. Toon Peters met wie wij een gesprek hadden over zijn bijzondere ervaringen tijdens deze digitale bijeenkomst.
Toon Peters verbaast zich, en met hem velen die daarmee op de een of andere manier mee geconfronteerd werden, over de laconieke manier waarop rechters de wetgeving voor zichzelf opzijschuiven. Hij maakt de vergelijking met de slogan uit Animal Farm van George Orwell «All animals are equal but some animals are more equal». Met name daar waar het gaat om de simpele wettelijke verplichting voor rechters om hun bijbanen, al dan niet betaald, op te moeten geven. Dit is van het grootste belang omdat in Nederland de toewijzing van rechtszaken onderling door de rechters zelf geschiedt. Het gevaar van verstrengeling met (in-) directe belangen ligt daarmee op de loer en dat is nu juist iets wat de onafhankelijke rechter moet voorkomen. Zelfs de schijn van belangenverstrengeling moet voorkomen worden. Bekend is het geval van een Raadsheer van het Gerechtshof in Arnhem, die alle zaken rond OHRA naar zich toetrok en standvastig de belangen van die verzekeringsmaatschappij verdedigde. In het interview in De Volkskrant refereert Marc Fierstra aan het feit dat de kwaliteit van de rechterlijke beslissingen onder druk staat. Dat klopt, maar niet de ‘natuurlijke’ reflex en door alleen maar te wijzen op de toenemende werkdruk van rechters en de te krappe budgetten.»
Wat zit jou in dit verband nu het meeste dwars?
Toon Peters: «Kijk, ik kan best begrip opbrengen voor rechters die klagen over de werkdruk. Geen enkel probleem daarmee. Maar dat geldt alleen voor die rechters die niet bijklussen. En geloof me, er zijn er die bijklussen en zich daar vorstelijk voor laten betalen. Op zich kan dat ook, maar dan moet dat wel voor een ieder zichtbaar zijn. De wet op het melden van bijbanen van rechters die nu al meer dan 25 jaar bestaat moet juist door de rechters worden nageleefd. Zij komen er nu zonder sancties mee weg als ze erop worden aangesproken. Het zinnetje «Het is aan mijn aandacht ontsnapt» is blijkbaar voldoende. Probeer je dat even voor te stellen als je datzelfde zinnetje beleefd tegen de oom agent zegt als je net een dorpje bent binnengereden met je auto met een snelheid van meer dan 80 kilometer, terwijl er duidelijk een bord van 50 kilometer stond bij binnenkomst. Denk je dat je ermee wegkomt zonder boete? En dan praat ik nog niet over de Belastingdienst. Maar blijkbaar geldt de wet niet voor de rechterlijke macht. Ik heb onlangs nog de Raad voor de Rechtspraak schriftelijk benaderd over deze misstand. De Raad voor de Rechtspraak vond dit blijkbaar niet belangrijk genoeg, want een reactie bleef uit. Ook de Hoge Raad die hierover benaderd is vond het geen issue. Was het niet de liegende rechter Westenberg, die op naam van de bv van zijn vrouw voor een paar ton bijverdiende? En dan wordt er door de rechterlijke macht nog steeds standaard verwezen naar de uitkomsten uit het World Justice Project. Ik heb daar zo mijn bedenkingen bij, want als het betrokken onderzoeksbureau niet eens kan bevestigen dat zij dit onderzoek hebben uitgevoerd in Nederland, dan is er volgens mij sprake van een fake onderzoek. Ik heb hierover al gepubliceerd in een artikel op 21 maart 2019 in De Volkskrant. Het is eigenlijk heel simpel, ik vind dat iedere rechtzoekende er zeker van moet zijn dat de rechter die tegenover je zit niet direct of indirect op de payroll van de tegenpartij staat.»
Even concreet, je hebt deelgenomen aan die digitale bijeenkomst op 17 juni jongstleden. Je hebt in de chat een vraag gesteld, die niet is beantwoord, terwijl de chat moderator publiekelijk verklaarde dat er geen vragen meer waren. Hoe zit dat precies?
Toon Peters: «Mijn vraag ging over het feit hoe serieus we de rechterlijke macht moeten nemen als rechters zelf wetten mogen overtreden en maar klagen over werkdruk en te weinig geld als de rechtbankpresidenten zelf niet eens weten wat hun personeel overdag allemaal uitspookt. Ik begrijp dat dit een hele directe vraag is, die niet heel vrolijk overkomt, maar het heeft echt te maken met gebrek aan vertrouwen, zeker nu de Hoge Raad bij monde van verschillende leden daar ook geen moeite mee heeft. Mijn tweede vraag, die ik later stelde, werd met een dooddoener beantwoord. Die vraag ging over de bedenkelijke rol van sommige advocaten. Er zijn namelijk advocaten die geen enkele moeite hebben met valsheid in geschrifte, het aanzetten tot meineed van getuigen en karaktermoorden plegen op getuigen. Hebben zij in het verleden ooit de eed of belofte afgelegd? Worden de beroepsregels wel nageleefd? Het zou het werk van een rechter er een stuk gemakkelijker op maken als advocaten doen wat ze bij hun eedaflegging gezworen hebben. Sommige advocaten zetten hun cliënten bewust aan tot liegen. Het antwoord van Fierstra was dat je toch altijd een klacht kunt indienen tegen zo’n advocaat. Als je weet hoe het tuchtrecht in Nederland functioneert, dan weet je dat de kans op succes erg klein is. De slager keurt namelijk zijn eigen vlees. Het beeld dat Fierstra probeerde te schetsen heeft mijns inziens weinig met de werkelijkheid te maken. Op mijn vragen had ik graag een eerlijk en realistisch antwoord gehad van de heer Fierstra, maar wellicht paste dat niet in de opzet. Ik concludeer dat kritische vragen over het functioneren van de rechtstaat door de heer Marc Fierstra van de Hoge Raad niet worden gewaardeerd. Het doet mij erg denken aan «Wij van WC-EEND adviseren WC-EEND.»»
Ir JH Postma Reageren
“ Het is eigenlijk heel simpel, ik vind dat iedere rechtzoekende er zeker van moet zijn dat de rechter die tegenover je zit niet direct of indirect op de payroll van de tegenpartij staat.”
Was het maar zo simpel, Toon. Dit slaat op gewone, ouderwetse, menselijk egoïsme. Laten we zeggen, de milde variant van ambtelijke corruptie. Als een rechter zo’n bijbaan niet netjes meldt, is dat nog geen strafrechtelijk vergrijp.
Het is echter nog veel erger. Als je rechters betrapt op keiharde, makkelijk bewijsbare documentenfraude bij de totstandkoming van een arrest jegens een bevriende relatie (die zelf ook raadsheer is) wordt je verzoek om die fraude in een openbaar proces te vervolgen niet gehonoreerd, maar zonder inhoudelijke bespreking in de prullenbak gemieterd door het Gerechtshof Den Haag. Zo’n prullenbak noemt men “artikel-12 procedure”. Zelfs daar zijn regels voor, die door dat Hof ongestraft kunnen worden geschonden. Ik heb daar eens heel rijtje van voorgelegd aan de wrakingskamer, maar ook die ging daar simpelweg niet op in.
Wie de rechterlijke macht betrapt op het herhaaldelijk en opzettelijk schenden van regels waar straf op staat, (en het gedogen daarvan) stuit op een muur van stilzwijgen. Voor details, zie mijn LinkedIn artikel “Wettelijke Doofpot”.
Toon Peters Reageren
Ja, als je een klacht tegen een advocaat of rechter durft in te dienen dan lijkt het of je de hele broederschap tegen je in het harnas jaagt. Ze spreken elkaar niet voor niets aan met «amice».
Als je toetreedt tot een broederschap dan heb je een ‘heilige belofte’.
Je verraadt nooit en nergens je mede broeders!
‘Elke aanval op een broeder is een aanval op de broederschap’.
Als je veel te beschermen hebt, inclusief je kennis, ervaring en status van jou als (ex-) broeder tezamen met die van alle andere broeders, dan bescherm je ook de bestaande structuren, systemen, procedures en gerealiseerde en te realiseren doelstellingen.
Immers, die gelden voor je collegae die jou ook beschermen en verdedigen over je verleden daarin.
Toon Peters Reageren
Dat de Sv12 procedure als afvoerputje van de strafrechtketen gebruikt wordt zal de meeste klagers inmiddels wel bekend zijn.
Ik heb zelf 6 artikel 12 SV procedures doorlopen en allemaal “verloren”. De laatste was wel interessant.
Iemand die ik had aangeklaagd voor meineed omdat hij onder ede de relatie ontkende met iemand waarmee hij samenwoonde stond eind 2018 in het Gerechtshof voor het hekje.
Er werd niet tot vervolging overgegaan, terwijl de beklaagde in oktober 2017 wettelijk getrouwd was met die persoon!
Het in steen gehouwen voorspelbare advies van de AG: ‘afwijzen’, demonstreert het falen van de strafrechtketen en maakt van de artikel 12 Sv procedure een farce en afvoerputje van die keten. Analyse van de standaard behandeling brengt een aantal onthutsende schendingen, gebreken en verzuimen aan het licht, die mede de onderliggende oorzaken zijn van het algemeen onbehagen en falen van de rechtspraak in een Sv 12 procedure met de daaruit voortvloeiende ziekmakende maatschappelijke gevolgen. Keer op keer wordt dezelfde stelling bewezen alsof het een natuurwet is, als eerste geformuleerd door Michel Montaigne: “Waar de waarheid ophoudt te bestaan houdt de maatschappij op te functioneren.”
Toon Peters Reageren
Hartelijk dank voor uw bijdrage, die wij met belangstelling hebben gelezen. Helaas kunnen wij uw brief niet publiceren. We ontvangen dagelijks vele tientallen brieven. De redactie is daar zeer verheugd over., maar de ruimte om brieven te publiceren is beperkt. Wij vragen hiervoor uw begrip en hopen u een volgende keer te mogen verwelkomen in de rubriek Geachte Redactie van de Volkskrant.
Met vriendelijke groet,
Redactie Opinie en Debat
brieven@volkskrant.nl
Op di 22 jun. 2021 om 10:38 schreef Peters, APH (Toon) :
Geachte redactie,
N.a.v. de interviews van Bas Mesters van de VK met de heer mr. Marc Fierstra van de Hoge Raad zou ik u willen verzoeken om onderstaande geel gemarkeerde brief als ingezonden brief te willen plaatsen.
Mvg.
Toon Peters
Wij van WC-eend adviseren ….
Op 5 juni jongstleden verscheen in De Volkskrant een interview met Mr. Marc Fierstra van De Hoge Raad, geschreven door Bas Mesters. Het interview kreeg een vervolg in de vorm van een digitale bijeenkomst op 17 juni jongstleden in het debatcentrum De Tussenruimte in Den Haag.
Kijkers mochten vragen stellen aan de heer Fierstra.
Op een gegeven moment verklaarde de chat moderator publiekelijk dat er geen vragen meer waren, terwijl ik eerder via mail en later nog in de chat gevraagd had waarom rechters er mee weg komen als ze hun nevenfuncties niet opgeven? Dit zijn ze namelijk al 25 jaar wettelijk verplicht om te doen.
Dit interview deed me dan ook denken aan “Wij van WC-eend: adviseren WC-eend”.
Joe Eustatia Reageren
RE Toon Peters:
HET IS EIGENLIJK HEEL SIMPEL, IK VIND DAT IEDERE RECHTZOEKENDE ER ZEKER VAN MOET ZIJN DAT DE RECHTER DIE TEGENOVER JE ZIT NIET DIRECT OF INDIRECT OP DE PAYROLL VAN DE TEGENPARTIJ STAAT.
IK BEN EEN 100 PROCENT BEWIJSBAAR SLACHTOFFER VAN CORRUPTE RECHTSPRAAK.
De advocaat van de wederpartij (mr. RD) slaagde er – tegen alle procedurele regels in- mij een door hem “omgeprate” rechter als arbiter door de strot te duwen. Ik heb de rechter in eerste aanleg en de rechters in hoger beroep minstens 25 ONWEERLEGBARE voorbeelden gepresenteerd van deels partijdige, deels foute en merendeels corrupte arbitrale besluiten van de als arbiter bijklussende rechter mr. FV. De corrupte besluiten van de als arbiter bijklussende rechter mr. FV waren van een zodanige bizarheid dat zelfs een persoon met een modale intelligentie na kennis te hebben genomen van mijn casus, tot geen andere conclusie zou zijn gekomen dan dat de mij door de strot geduwde rechter mr. FV was OMGEKOCHT. De rechters in eerste aanleg en in Hoger Beroep veinsden onvoorwaardelijk geloof te hechten aan de volstrekt ongeloofwaardige leugens van advocaat mr. RD. Hoogst opmerkelijk als je bedenkt dat de rechters van diezelfde rechtbank mr. RD in een nabij verleden voor FRAUDE tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf hadden veroordeeld…………………….. Het toppunt was mijn in Hoger Beroep veroordeling tot het betalen van proceskosten aan de advocaat van de corrupte als arbiter bijklussende rechter en aan advocaat mr. RD die “zijn” als arbiter bijklussende rechter had “omgepraat”. De rechter in eerste aanleg en de rechters in Hoger Beroep hebben letterlijk alles uit de kast gehaald om hun corrupte collega uit de wind te houden. Geen leugen of verdraaiing van de waarheid was hun te veel. Dat een rechterlijke macht die dit soort zaken tolereert en met de mantel der liefde bedekt, durft te ageren tegen Hongarije en Polen……….
Ik kan het niet bevatten.
Maar dit hoofdstuk is nog niet afgesloten en zal – tenzij men mij genoegdoening verschaft – niet eerder worden afgesloten dan na mijn dood.
Toon Peters Reageren
Ook van de vaste Commissie van Justitie en Veiligheid hebben rechters die hun nevenfuncties verzwijgen niets te duchten:
https://drive.google.com/file/d/1uY3EbxCtZJnm_HvQLDHl5fyCjr1a5gnj/view?usp=sharing