Zoals bekend is de Nederlandse regering zojuist gevallen. De Minister van Economische Zaken en Klimaat de heer Eric Wiebes blijft niet aan een kwam zojuist met een verklaring. Komende dagen zal duidelijk worden of er nu echt een aanzet gegeven gaat worden naar meer openheid en wat minder achterkamertjespolitiek. Interessant om te volgen waar het vanaf nu heengaat met de verzoeken op grond van de Wet Openbaarheid van Bestuur en last but not least wat de rol geweest is die de rechtspraak gespeeld heeft in de toeslagenaffaire. Hieronder volgt de letterlijke tekst van de verklaring van de zojuist afgetreden minister Eric Wiebes.
Wat er in de afgelopen periode van vijftien jaar is gebeurd met veel ouders die recht hadden op kinderopvangtoeslag is heel ernstig. De rechtsstaat heeft gefaald. Inderdaad ongekend. Ik worstel hier al geruime tijd mee en kan het niet van me afzetten. Ik ben blij dat er nu stevige maatregelen door het kabinet worden genomen. Om de ouders te helpen. En om te zorgen dat het niet nog een keer gebeurt. Een geregeld en direct contact met ouders vind ik daarin het belangrijkste. Je doorvoelt het pas als je de mensen zelf spreekt.
Voor mij staat nu centraal: de ouders helpen. Aftreden helpt de ouders niet. Maar het voorkomt dat we steeds bezig blijven met politiek. En met politiek gedoe. Dat is er al te veel. Daarom vind ik het goed dat het kabinet aftreedt. Maar is het aftreden van dit kabinet genoeg om de weg vrij te maken voor uitvoering van de maatregelen? Iedereen kan bedenken welk hoofdstuk het volgende is – het kabinet vertrekt maar blijft ook zitten. En Asscher en Wiebes deden dit toch samen?
Ik voel me niet schuldig, maar ik voel me wel medeverantwoordelijk. Ik wil nu oplossingen en geen Haagse perikelen. Daarom heb ik besloten zelf per direct uit het kabinet te stappen. Dan kunnen we dat politieke hoofdstuk overslaan en kan het kabinet op volle kracht naar de oplossingen. En dat wil ik. Dat hoort bij mij.
Ik heb een politieke historie van loodzware dossiers in de afgelopen ruim tien jaar. Van de Amsterdamse Noord-Zuidlijn, de vastgelopen Belastingdienst, het onmogelijke belastingstelsel, het Klimaatakkoord, de aardbevingen in Groningen, het Urgenda-vonnis, tot en met Corona. Mijn manier van werken is zo dicht mogelijk bij de inhoud blijven en zo lang mogelijk depolitiseren. En dat laatste doe ik nu weer. Daarom lieve collega’s in Den Haag, terug naar de inhoud en snel aan de slag. Het belang van de ouders en hun kinderen voorop.
