Over grote zeeschildpadden en de verbluffende NASDAQ
Een gemiddelde reuzenschildpad rondt met gemak de kaap van 100 jaar. Het exemplaar dat Darwin meebracht in het ruim van de Beagle, blies zijn laatste verjaardagskaarsje pas uit in 2006 en dat in een Australische Zoo. Misschien staat deze eigenschap in verband met het extreme selectieproces van deze soort waarbij pasgeboren soortgenoten eerst het mulle zand van het aarts gevaarlijke strand moeten oversteken om de veilige open zee te bereiken. Alleen de snelste, meest gedetermineerde en handigste onder zijn soortgenoten haalt het beschermende water van de Stille Oceaan. Een flinke dosis geluk kan hierbij overigens van nut zijn. Om daar vervolgens uit te groeien tot een nieuwe reus. Onmogelijk om vooraf te bepalen te bepalen wie die paar gelukkige exemplaren zullen zijn. De rest van de broertjes en zusjes staat op het menu van de samengetroepte bende zeemeeuwen, die met mes, vork en (spreekwoordelijk) geslepen tanden klaar staan. We hebben dit wrede selectiemodel uit de natuur steeds voor ogen gehouden(1) toen in 1999 de vele technologiewaarden en dot.com van de NASDAQ index over hun kuststrook spurtten. Slechts een paar bedrijven zouden de strenge selectieprocedure overleven en later kunnen uitgroeien tot nieuwe economische giganten. Ook hier was het zeer moeilijk te voorspellen dat Amazon, Apple, Google of EBay de uitverkorenen zouden worden en niet bijvoorbeeld Boo.com, Webvan of Pets.com die roemloos ten onder gingen of Cisco, Alta Vista, Blucora en Qualcomm (om er maar enkele te citeren uit een lange lijst) die nauwelijks wisten te overleven. Volgens alle objectieve berekeningen stonden de technologiewaarden hopeloos overgewaardeerd. De verwachte risicopremie in de Amerikaanse IT-sector was zelfs beduidend negatief, wat totaal niet in overstemming kan zijn met een rationele waardering. Maar soms is dat nodig. Zonder dergelijke overmoed zou er ook geen schildpad aan zijn beproeving beginnen …
De spectaculaire verliezen van zeer veel van dergelijke bedrijven die korte tijd vooraf nog enthousiast over het strand holden, zouden volgens deze metafoor nadien worden gecompenseerd door de ontzagwekkende winsten die door het beperkt aantal overlevende bedrijven zou worden gerealiseerd. Om dit inzicht te vertalen in latere beleggingswinsten was er echter een flinke dosis bescheidenheid, incasseringsvermogen en geduld nodig. Deze karakteristieken zijn echter helaas slechts eerder zeldzaam terug te vinden, zeker al niet bij de doorsnee financiële professioneel. Bescheidenheid dwingt tot brede diversificatie, maar deze tactiek biedt geen bescherming tegen algemene dalingen van beursindices, zodat je incasseringsvermogen grondig getest zal worden. Geduld wordt hierbij gevraagd in Bijbelse proporties. Net zoals je de schildpadden de kans moet geven om in open water uit te groeien, moest ook de NASDAQ eerst wat op krachten komen. In dit concrete geval duurde de recuperatiefase slechts 15 jaar …
Niet alleen de NASDAQ maar ook Chinese beurs in het algemeen en haar technologiecomponent in het bijzonder, leverde recent een verbazende prestatie af, vooruit hollend op de verwachte economische revival, de overheidsstimuli en de stabilisatie van de yuan-wisselkoers. Om een zeepbel te voorkomen, besliste de Chinese overheid echter om preventief wat stoom af te laten door zelf wat van haar eigen strategische posities in technologiewaarden te verkopen. Een dergelijke ontwikkeling roept vanzelfsprekend onmiddellijk associaties op met de evolutie van de Chinese technologiebeurzen in 2015. Ook toen anticipeerden Chinese beleggers op een verdere versnelling van de economische groei maar werden ze nadien teruggefloten en werden ze geconfronteerd met een scherpe terugval.
Beide situaties zijn evenwel niet vergelijkbaar. De huidige beurswaarderingen lijken beter ondersteund door meer realistische economische fundamenten. Er is geen enkele inflatiedreiging en de huidige beursrally startte op veel lager waarderingsniveau. Ook de orde van grootte van de recente stijgingen is relatief beperkt in vergelijking met de koersopstoten van 2015.
Op het oude continent krijgen de Europese leiders een uitgelezen kans aangeboden om een economische vuist te maken tegen de VS en China. Er is voldoende ruimte voor financiële stimuli, terwijl Europa over een grotere interne consumptiemarkt en beter opgeleide arbeidskrachten beschikt en voorlopig succesvoller bleek in het terugdringen van de virusinfecties dan de VS. Een doortastend en geloofwaardig optreden vereist echter eendracht. Daarom is het in de komende dagen belangrijk om te zien hoe er wordt omgesprongen met de groep van 4 rebelse lidstaten van de EU. Hun kritiek is natuurlijk geen onzin maar moet onverwijld gepareerd worden om door de internationale gemeenschap niet opnieuw bij de eeuwige twijfelaars te worden ingedeeld, intern verdeeld door sterk uiteenlopende meningen en besluiteloosheid bij de beslissingsprocessen.
Het uitgangspunt is dat het Duitse voorzitterschap, met veel invloed op Nederland, Oostenrijk, Denemarken, dit in goede banen zou moeten kunnen leiden. Falen is hier geen optie.
Stefan Duchateau
