Corruptie bij Belgische Justitie dagelijkse kost

Allen Calberson

Dit opinie artikel gaat over de doodgezwegen misstanden binnen de rechtspraak in België die onder de aandacht van het grote publiek gebracht dienen te worden. Ook in Nederland is het zo dat de mainstream media nauwelijks te bewegen zijn om aan dit fenomeen aandacht te schenken. Voor de goede orde: een corrupte rechter is iemand die de essentie van zijn unieke functie negeert en zich niet laat leiden door feiten en wetten, maar uitsluitend door een van tevoren vaststaande uitkomst. Uit eigenbelang of tegen betaling dan wel een wederdienst van een procespartij en / of diens advocaat. Procureurs en rechters genieten in onze maatschappij nog steeds een aura van onmetelijke wijsheid en integriteit. Magistraten worden aangezien als de streng-maar-rechtvaardige bewakers van onze rechtsstaat. Alleen nog maar suggereren dat deze mensen zich aan corruptie zouden bezondigen wekt bij velen al reacties van ongeloof. 

Maar de werkelijkheid oogt helaas niet zo fraai. In onze rechtbanken en hoven van beroep zijn corruptie en omkopingen dagelijks kost. Vrijwel alles is te koop. Elke dag. Opnieuw en opnieuw. Niet bij iedereen. Dat niet. Maar voor wie zijn / haar weg kent in de gerechtelijke supermarkt, is er veel te koop, zoals hetgeen volgt:

• Vonnissen en arresten op maat.
• Gunstige beslissingen van raadkamer en kamer van inbeschuldigingstelling.
• Schijnonderzoeken die uitsluitend zoeken daar waar niks te vinden is.
• Getipt worden over nakende invallen en huiszoekingen.
• Seponeringen op bestelling.
• Vernietiging van bewijsmateriaal.
• Procedurefouten op bestelling.
• Kinderen, ja zelfs kinderen. Belgische familierechtbanken zijn kindermarkten.

Het gebeurt vaak en er zijn veel magistraten en advocaten bij betrokken. Ook bekende namen. Maar als de corruptie zo alomtegenwoordig is, waarom weten we dat dan niet? Heel eenvoudig. Omdat alle corruptiedossiers door de top van de magistratuur vakkundig in de doofpot worden gestopt. Net zoals bij het wijdverspreide kindermisbruik in de Kerk is het ook hier de top van de hiërarchie die alle potjes gedekt houdt.

Overeenkomsten misbruik in de Kerk

Er zijn trouwens wel meer overeenkomsten tussen het misbruik in de Kerk en de corruptie bij justitie en wel de volgende:

• In beide gevallen gaat het over mensen in een machtpositie die deze machtspositie misbruiken om zware criminele feiten te plegen.
• De praktijken zijn wijdverspreid en vinden plaats op alle niveaus binnen de organisatie.
• Veelal beseffen slachtoffers niet eens dat ze slachtoffer zijn.
• Slachtoffers die het wel weten zwijgen meestal uit angst. Hun angst is terecht.
• Slachtoffers die toch durven spreken worden geridiculiseerd, geïntimideerd en bedreigd met alle mogelijke middelen.
• De top van de hiërarchie stopt alle dossiers die aan de oppervlakte komen consequent in de doofpot.
• Angst en omerta regeren.
• Elk jaar worden er talloze levens kapotgemaakt.

Een belangrijk verschil is dat er bij het misbruik in de Kerk nog een rechterlijke macht was die kon ingrijpen. Helaas is dat bij justitie niet het geval. Justitie is rechter en partij voor de eigen misdaden. Daarom heerst er binnen justitie een nagenoeg complete straffeloosheid voor omkoping en corruptie. De omkoopmaffia probeert bovendien alle cruciale posten zoveel mogelijk te bemannen en bevrouwen met eigen mensen. Naast belangrijke posities in de magistratuur gaat het dan bijvoorbeeld over de functie van stafhouder aan de balie en cruciale posten bij de Hoge Raad voor de Justitie. De talloze omkopingen en eindeloze corruptie in onze rechtbanken zijn een manifeste schending van de mensenrechten. Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens blijft in de Belgische rechtbanken dode letter.
Net zoals bij het misbruik in de Kerk zal er ook hier een start moeten gemaakt worden met het verzamelen van getuigenissen. Enkel op die manier kan de problematiek op een overtuigende manier bekend worden gemaakt bij het grote publiek. Het taboe van de corruptie van magistraten zal eerst moeten sneuvelen alvorens er kan gedacht worden aan oplossingen voor dit probleem. Op basis van deze getuigenissen kan de politiek dan de nodige stappen ondernemen om de afschuwelijke omkooppraktijken en andere vormen van corruptie binnen justitie aan te pakken.

Democratische controle op Justitie

Kan er nu al iets worden gedaan aan deze gerechtelijke draaikolk van misdaad en onrecht? In de huidige context is dat moeilijk. Het basisprobleem is dat er geen democratische controle is op de werking van justitie. Niemand controleert die mensen. Om de corruptie structureel op te lossen zal er een onafhankelijke democratische controle moeten worden opgezet die de magistratuur kan controleren en sanctioneren. Zoiets kan perfect met respect voor de scheiding der machten. Het is aan de politiek om een dergelijk systeem op te zetten.

De auteur Allen Calberson is een bestrijder van onrecht binnen het justitiële apparaat in België en hij gebruikt hiervoor de website www.justcorrupt.org