Michel Klompmaker
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar vandaag in de namiddag moest het er dan toch van komen, de staatssecretaris van Financiën, drs. Menno Snel, heeft woensdag 18 december 2019 Zijne Majesteit de Koning verzocht hem ontslag te verlenen als staatssecretaris van Financiën. De Koning heeft dit ontslag, op voordracht van de minister-president, verleend. In het persbericht van het Kabinet van de Koning stond natuurlijk de dankbetuiging «voor de vele en gewichtige diensten door de staatssecretaris aan hem en het Koninkrijk bewezen.» Logisch voor iemand die zelf bij wet vrijgesteld is van het betalen van belasting… vele anderen, waaronder gedupeerden van diezelfde Belastingdienst, kijken daar toch iets anders tegenaan. Opmerkelijk was dat de inmiddels voormalige staatssecretaris in het openbaar zei dat bij vragen en moeilijkheden men toch gewoon de belastingtelefoon kon bellen… hetgeen op gehoon werd ontvangen. Er is iets goeds mis bij deze Belastingdienst. Het vertrouwen in de overheid komt daarbij langzamerhand op een bedenkelijk niveau. Waar is het gezonde boerenverstand gebleven?
Laten we proberen even vast te stellen waar het allemaal begon. De Belastingdienst is van oudsher een instituut van geld ophalen, ja soms zelfs bijeenschrapen, gesteund door veel wettelijke (dwang)middelen om tot invordering en uitwinning over te kunnen gaan. Dat is heel iets anders dan geld uitdelen en wegbrengen! Dat hoort van oudsher meer bij Sociale Zaken thuis. Wie verzint dan zoiets om dat bij elkaar te brengen onder één dak bij de Belastingdienst? Welke politieke profeet of opperhoofd is hiervoor verantwoordelijk? Tot zover de Belastingdienst.
Een nagenoeg zelfde fenomeen heeft zich voorgedaan toen op een dag besloten werd dat het beter was dat het Ministerie van Justitie samengevoegd moest worden met het Ministerie van Binnenlandse Zaken voor wat betreft de Politie, onder het mom van betere veiligheid voor de burger. Het nieuwe ministerie met de nieuwe naam Veiligheid en Justitie moest garant staan voor meer veiligheid en rechtvaardigheid. Ook daar dient men zich af te vragen of Justitie en Politie wel onder een dak en onder een leiding kunnen. Immers, bij Politie kan nogal eens iets misgaan, dan is toch logisch dat Justitie onafhankelijk zou moeten optreden? Welaan, de gevolgen en de feiten zijn duidelijk. Het werkt voor geen meter. Onwelgevallige zaakjes verdwijnen in de doofpot, de Politie is geen vriend van de burger meer, want er is nauwelijks sprake van enige opvolging als men al aangifte mag doen… De Politie zelf adviseert de burger maar al te vaak om af te zien van het doen van aangifte. Recentelijk zijn in de hoofdstad de politiebureaus ‘s avonds en ‘s nachts gesloten. Tot zover de Politie.
Dan nog even iets over Justitie en de rechtspraak. Maar al te vaak worden vonnissen keer op keer uitgesteld. De burger en de bedrijven moeten het gewoonweg maar pikken dat zij maanden achter elkaar elke maand weer met een nieuwe vonnisdatum worden geconfronteerd. Over kwaliteit gesproken: de rechtspraak zit al half op schoot bij de uitvoerende macht, waarbij blijkbaar kwantiteit (zoveel mogelijk vonnissen wijzen) boven kwaliteit gaat, tot frustratie van menige burger en menige organisatie. Tja, als je snel hogerop wilt komen binnen de rechterlijke macht kun je blijkbaar beter kwantiteit leveren dan kwaliteit (quote zelf gehoord van een ervaren raadsheer). Ondertussen is er cosmetisch weer iets veranderd en heeft het ministerie voortaan Justitie en Veiligheid. Kosten van deze operatie?
Ondertussen zit de voormalige staatssecretaris met de eindejaarsfeesten thuis. Maar weet u nog hoeveel voorgangers voortijdig het veld moesten ruimen op dit Ministerie? En weet u het ook nog voor wat betreft Veiligheid en Justitie? We gaan u niet meer vermoeien met al die namen, maar een ding is zeker en dat is dat het vertrouwen van de gemiddelde burger in de overheid door al dit gedoe weer gaat afnemen. Over risico’s voor bedrijven en personen gesproken. Die hebben er een nieuwe externe risicofactor bijgekregen en dat is de overheid zelf.
Zolang niet in de benoeming van een nieuwe staatssecretaris van Financiën is voorzien, zal de minister van Financiën, mr. W.B. Hoekstra, beter bekend als Wopke Hoekstra, de taken van de staatssecretaris overnemen.
