Paul Ruijs
Wat vielen vier oppositie- en vier coalitiepartijen, verenigd in heilige en demonstratieve verontwaardiging weer voorspelbaar over elkaar heen toen het over Thierry Baudet ging. Selectieve verontwaardiging, opportunisme en een flinke dosis hypocrisie zijn de meeste politici niet vreemd, dus was het een schot voor open doel toen Baudet na een berisping van de Integriteitscommissie van de Tweede Kamer zijn neveninkomsten bleef verzwijgen. En hij kreeg niet eens een sanctie of schorsing want daartoe was het College niet bevoegd. Vooral D66 greep dit buitenkansje aan om de obsessieve afkeer van Baudet en de eigen politieke correctheid nog eens te benadrukken. En natuurlijk om te waarschuwen voor die gevaarlijke politicus die nog boeken schrijft ook! Het past in de D66 traditie om bij gebrek aan eigen inhoud politieke tegenstanders te besmeuren. Zo had D66-er Tom de Graaf, inmiddels de hoogste (maar niet de betrouwbaarste) rechter in de Raad van State, bij gebrek aan weerwoord destijds Anne Frank nodig om Pim Fortuyn openlijk in verband te brengen met de Endlösung. Alsof Fortuyn de gasleidingen en ovens al besteld had! En Pechtold, ach… die kon alleen dankzij Wilders uitgroeien tot chef rijbewijzen terwijl de nieuwe D66 lichting Thierry Baudet heeft verkozen tot boksbal. Het verzwijgen van nevenbanen, inkomsten en giften is in strijd met een gedragscode van de Tweede Kamer. Behalve toen Pechtold een geschonken appartement in Scheveningen (ter waarde van 135.000 euro) had verzwegen lag dat natuurlijk anders. Van enige verontwaardiging was geen sprake bij D66 en de vraag hoe Pechtold die gift voor de fiscus had verantwoord werd door het OM, gesteund door de Hoge Raad, al helemaal niet onderzocht. Ook bij D66 nemen ze de regels niet zo nauw als die niet in de eigen kraam te pas komen en ‘vervelende’ regels zijn alleen voor anderen. Continue reading…
